D day

Spannend...


- Zullen we aan de verwachtingen van de kinderen en onszelf voldoen?
- Zijn we niks vergeten?
- Zullen de kinderen enthousiast zijn en meewerken?


Het zijn maar enkele vragen die door ons hoofd waaiden toen we 's ochtends aan de ontbijttafel zaten.


Met zijn allen vertrokken via de slipperige veldwegen naar de lagere scholen


Sint-Victor


Onze eerste workshop was er eentje om op elkaar ingespeeld te raken. De eerlijkheid gebiedt mij hier te zeggen dat deze niet van een leie dakje liep. Het was wat zoeken naar de samenwerking tussen ons drie en tussen ons en de kinderen.

Workshop drama

De tweede sessie verliep al wat vlotter, tijdens deze sessie kwamen mevrouw Vergaert en meneer Van Lokeren een kijkje nemen en daarbij wat feedback geven. We kregen de tip om de kinderen meer te laten bespreken waarom ze iets doen. Dit pasten we toe in onze volgende twee workshops en de verdieping en ja hoor, dit wierp vruchten af. De kinderen werden zich bewuster van waarom ze iets deden. Ook voor ons hielp het om zo de kinderen losser te maken en doelgerichter aan het werk te zetten.


Van de twee laatste sessies heb ik echt genoten om deze te geven. Ook de verdiepingssessie was super! De kinderen amuseerden zich en probeerden verschillende loopjes uit om zo tot een toonmoment te komen. Ook de dramagroep van de onderbouw genoot van onze opvoering. De gezichtjes van deze kapoenen waren fantastisch om naar te kijken tijdens onze vertoning.


Reflectie


Naar mijn gevoel verliepen de eerste twee sessies minder vlot dan de andere. Dit is volgens mij een samenloop van verschillende factoren: elkaar aanvoelen in het samen lesgeven, de voeling met de kinderen tijdens de sessie, de ervaring van de voorgaande sessies, het zekerder voelen tijdens de workshop...
Voor de toekomst onthoud ik vooral dat ik de muzische fasen beter moet hanteren, ik had deze wel in mijn achterhoofd maar ging er niet concreet mee aan de slag. Er werden bouwstenen aangeboden om te creëren, maar er moet nog meer gekeken worden naar wat er juist bereikt moet worden. Wat me brengt tot het volgende leerpunt... We pasten volgende bouwstenen toe: wie, wat en waar met een klemtoon op beweging en improvisatie. Maar dit zijn niet de bouwstenen waar we bewust aan wouden werken. Na de feedback van de lectoren op de laatste dag merkte ik dat we niet doelgericht gewerkt hebben. Dat we een idee hadden en daaruit een activiteit hebben uitgewerkt zonder voordien onze doelen duidelijk op te stellen.


Toonmoment


Enkele toonmomenten deden me echt kippenvel krijgen. Hoe sommige groepen zich inleefden en een stilte zo veelzeggend konden maken, ik kon er alleen maar jaloers op zijn.
Als ik kijk naar mijn toonmoment in fase 2 en dit toonmoment trek ik de conclusie voor mezelf dat het toonmoment van de vorige fase wel beter was. Dit was volgens mij te wijten aan het feit dat we vrij snel een pad gekozen hadden en hier niet meer van afgeweken zijn.
Bedankt aan de groepen die mij kippenvel deden krijgen en mij geïnspireerd hebben!


Vermoeiende dag met heel wat voldoening.